จบแล้วมันจบแล้วใจ
รู้ดีไม่ควรหันกลับไป
ต้องเตือนตัวเองอย่าเข้าใจไปเองว่าเขารักกัน
อย่างน้อยก็ได้รู้สึก
เข้าใจในความรักขึ้นมา
อย่างน้อยก็ได้รักเธอ
แม้มันต้องจบไป
ถูกแล้ว ดีแล้ว
แค่คิดถึงห่างๆ
แม้บางทีเผลอไป
แม้ข้างในหัวใจ
ยังรัก
จำไว้ เก็บไว้
ส่วนลึกข้างใน
ฝันดีสักเท่าไหร่
รู้ดีว่าต้องตื่น
ไม่เข้าใจ
ความรักผลักให้เธอเข้ามาแล้วเธอก็จาก
โชคชะตาแกล้งพาให้เจอแล้วผลักให้ห่าง
จบที่เราเสียใจเหมือนเดิมก็คงไม่ต่าง
รักอย่างเดียวไม่พอต้องเข้าใจ
เธอเหมือนดอกไม้ไฟแม้งามไม่นานก็ดับ
เป็นแค่คนที่ผ่านเข้ามา ไม่นานก็กลับ
มีแค่ในนิทราชั่วคราวทุกคืนที่หลับ
ควรต้องพอได้แล้วรักที่ไม่ควร
แสงดาว ส่องสว่างยามมืดมน
ใจที่มันหมองหม่นค่อยหาย
แสงเดียว กับที่ดับสลายไป
กับหัวใจที่เจ็บทุกที
แสงไฟ ไม่มีทางจะย้อนมา
คงต้องยอมรับมันให้ไหว
แสงจันทร์ วอนช่วยทำให้ฉันลืมเธอสักที